W środku wiesz: mamy tylko miłość.

NiedobórNiedomiarDeficytGłód Ciebie. Niedziel nienawidzę. Bo o krok do poniedziałku. I nie ze względu na monotonię, obowiązki, odpowiedzialność, rzeczywistość szarą. Ale na niedosyt właśnie. Zasypiasz. Układasz głowę wysoko. Chcesz mnie przytulić, ja nie chcę. Odsuwam się. Jestem zła, że weekend się skończył i za moment mnie opuścisz. Odwracam się plecami do Ciebie. Obrażona jestem i po policzkach znów płyną łzy. Ostatnio ciągle płaczę. Zrobiłam się NADwrażliwa. Wycieram oczy, pochlipuję - ty już odpłynąłeś. Wracam więc do Ciebie, chcę poczuć bliskość. Więc wpasowuję się w Twoje ramiona. Zasypiam. Szósta rano - ten okropny dźwięk. Z trudem udaje mi się zwlec z łóżka, kiedy Ty już się ubierasz. Idę więc, zrobić Ci kanapki do pracy. Chwila, dosłownie moment i już ubierasz buty. Jeszcze raz mnie całujesz. Mówisz "Kocham Cię". I zamykam drzwi, przekręcam klucz. Pustka. Chciałabym pobiec za Tobą i krzyknąć Stój, wróć, zostań. Schowajmy się pod kołdrą i udawajmy, że nas nie ma. Ukryjmy się przed całym światem, tworząc swój, taki mały. Utkany z uśmiechów i miłości. 

- Kupiłam samochód. W zasadzie to wybrałam samochód i zapłaciłam, bo generalnie to prezent od mamy. Na zbliżające się nieubłaganie dwudzieste urodziny. I nie będę już nastolatką. To takie smutne.